De repatriëring houdt de Indische gemeenschap nog altijd enorm bezig. Het is zo’n belangrijk moment in het leven van vele Indische Nederlanders geweest. Geen wonder, als je van het land waar je bent opgegroeid terecht komt in een heel vreemde en nieuwe omgeving. Je vaderland, waar je als vreemdeling wordt ontvangen. Een bizarre en moeilijke start van een heel nieuw leven.
Het Indisch herinneringscentrum is bezig alle beschikbare kennis over deze cruciale periode te bundelen op de website Kenniscentrum Repatriëring (in ontwikkeling). Dit thema roept vanzelf vragen op over de gebeurtenissen ervoor en erna. Repatriëring is daarmee een geschikt uitgangspunt voor nieuwe projecten van het Indisch Herinneringscentrum. De oorlog staat nu eens niet centraal.
Passagierslijsten nemen een belangrijke plaats op de website in. Zij worden momenteel gedigitaliseerd en toegankelijk gemaakt. Voor het eerst in de geschiedenis zal straks zo’n 86% van de passagierslijsten op één plek te raadplegen zijn. Mogelijk worden er in de loop van het project nog meer lijsten gevonden van de 1690 vaarten die er geweest zijn tussen 1945 en 1967.
Naast de passagierslijsten is er algemene kennis over de repatriëring en aanverwante thema’s op de website te vinden. De bezoeker ‘beleeft’ de reis aan de hand van filmpjes, documenten en verhalen. Mensen kunnen hun eigen verhalen en foto’s ook plaatsen, en kunnen commentaar leveren. Zo moet het Kenniscentrum Repatriëring gaan leven. Ook voor wie het niet heeft meegemaakt.
Het Kenniscentrum Repatriëring zal de kern vormen van een kleine publiekspresentatie over dit thema op de mogelijk nieuwe locatie van het Indisch Herinneringscentrum. Er zijn vergevorderde plannen voor andere huisvesting. Daarin wordt symbolisch een plek gecreëerd waar de repatrianten aankwamen. Als voorbeeld dient Ellis Island, de voormalige toegangspoort tot de Verenigde Staten voor zo’n 12 miljoen immigranten.
Directeur Yvonne van Genugten van het IHC over een nieuwe locatie:
Dit is wel het momentum; het Indisch Herinneringscentrum heeft de tijdgeest mee. De staatssecretaris heeft de backpay gerealiseerd voor de eerste generatie. Een kleine groep mensen krijgt nu alsnog een uitkering. Ook heeft de staatssecretaris toegezegd een structurele oplossing te bieden voor de hele Indische gemeenschap in Nederland. Die oplossing behelst onder andere steun voor herdenken, herinneren en maatschappelijke zorg.
Het IHC heeft daar natuurlijk een belangrijk aandeel in, omdat we veel doen aan educatie, voorlichting en podiumactiviteiten. We herdenken en herinneren samen met Stichting Herdenking 15 Augustus 1945. Dus kijken we nu gezamenlijk hoe we een volwaardig herinneringscentrum het licht kunnen laten zien. Binnen afzienbare tijd komt het er. Daar zijn we van overtuigd!’